پایان خبر

کرونیکات صدایی مطمئن در دورهای پرتزلزل بود که هرگز اجازه نداد سقطوط کنیم . این تجلیل اوباما از یک گوینده اسبق خبر تلویزیون است که امروز در ۹۲ سالگی مرد.

همه اونایی که تاریخ ارتباطات خوندن عصر طلایی خبر تلویزیون در دهه ۶۰ و ۷۰ را  با والتر کرونیکات به یاد می آرن . مجری خبری ای که مورد اعتماد ترین مرد آمریکا بودو خبر را با این جمله پر از اعتمادبه نفس به پایان میبرد که این بود داستان امروزما . اونقدر مهم بود که در فردای ترور کندی تیتر روزنامه ها گریه کرونیکات در حین گفتن خبر ترور بود.مردی که گوینده مهمترین اتفاقات بعد از جنگ جهانی از پروژه اپولو و فرود در ماه تا مرگ کندی و لوتر کینگ بود. وزنی که کرونیکات برای خود در اجرای مداوم خبر شامگاهی سی بی اس  در دو دهه ایجاد کرده بود به حدی بود که تعریف خبر به آن چیزی که او می گفت تغییر یافته بود. اظهار نظر او در ۱۹۶۸ بعد از بازگشت از ویتنام در مورد جنگ و عدم امیدواری برای پیروزی در آن نقطه عطفی در جریان مبارزات ضد جنگ بود. پرداختن او به رسوایی واترگیت در دوره ای که هنوز نیکسون به ماجرا کشیده نشده بود. به امریکاییان اطمینان می داد که  انچه از واترگیت دیده شده قسمت کوچک کو.ه یخ است. اکثر امریکایی ها انقلاب ایران و گروگان گیری را هم با اجرای کرونیکات به یاد می آورند.به حاشیه رفتن او برای همه نماد پایان دوران خبر تلویزیونی بود.دورانی که در آن خبر بازتاب واقعیت بود.و تنها یک روایت  از  واقعه که عین واقعه بود قابل عرضه بود. مرگ کرونیکات مرگ آخرین بازمانده های خبر به مثابه واقعیت خبر انعکاسی خبر ارتجالی است. دردوره توییتر و فیس بوک جام حقیقتی که در دستان و ر میز کرونیکات بود به هزاران تکه شکسته و خبر چیزی جز وصله کردن  تکه هایی که حتی ادعای خلوص و وضوح هم ندارن  نیست. مرگ کرونیکات از منظری دیگر مرگ خبر مردسالار و نژادگرای بورژوا هم است که صدا و چهره مردانه و احاطه به تمامی موضوعات ارزشهای اطمینان آوری بودند کهاعتمادبخشی خود را از ایدئولوژی های طبقه متوسط سفیدپوست مردسالار می گرفتند.برای مااز منظری ایرانی نبود کرونیکات های وطنی در بستری که انحصار خبری برای تلویزیون و گویندگانش زمینه ساز چنین ظهوری بوده.نشان دهنده درههای عمیق بی اعتمادی و درک از خبر بین مردم وتلویزیون است.