منطق ترس

مجری  سفر بخیر برنامه رو با توضیح ابتکاری که برای اولین بار در تاریخ تلویزیون ایران در این برنامه به خرج داده شده و از ماشین های له شده در تصادفات  به عنوان پراپ صحنه آرایی در فورگراند استفاده کرده اند شروع می کند و فرمانده پلیس راه کشور از شجاعت مدیر شبکه 3 در پذیرفتن پیشنهاد او برای یک کمی ترساندن مردم  تعریف می کند. و  دوربینها از دل و روده ماشینهای له شده پن می زنند و دالی می کنن. نوبت پلی بک ها که میشه صحنه های له شدن و سوختن آدمها داخل ماشینها در جاده ها نشون داده میشه .  بر خلاف تصور مجری سفربخیر از همون منطقی پیروی می کنه که امثال من در  هر جمعه وسط جیره کارتون هفتگی مون با بچه ها مواظب باشین لمسش می کردیم و بعد ها در خیابون و تلویزیون ورژن های مختلف این منطق همیشه جلوی چشممون بوده . تو خیابون گردوندن اشرار و پخش از تلویزیون مجازات در میدان و ....همه و همه غلبه و فراگیری چنین گفتمانی رو در جامعه برامون اثبات کردند.  توسل به چنین منطقی در  تلویزیون  نه از قدرت نظریه هایی که چنین رابطه ای در مورد قدرت رسانه در تغییر رفتار مخاطب با ترس( بیشتر شبیه شوخی اورسن ولز در جنگ دنیاهاست ) که از هماهنگی و همسنخی آن با گفتمان رایج اجتماع بیرون از رسانه و سعی در بازتولید آن سیستم به وسیله تلویزیون است و باز به دلیل ناهمخوانی منطقی است که برنامه ای مثل 90 که اپوزسیون گفتمانی این اجتماع هست حتی در حوزه های بی خطری مثل فوتبال هم با مشکل مواجه می شوند.