خواجه غره

بی بی سی فارسی بعد از مدتها آماده سازی نیروها و تجهیزات ده روزی هست که پخش برنامه هایش را شروع کرده. بی بی سی به عنوان یک برند رسانه ای آنقدر معتبر و سابقه رادیوی فارسیش آنقدر روشن بود که کسی از کار حرفه ای در حال شروعی که در بی بی سی فارسی دیده می شود تعجبی نکرد. بی بی سی فصل تازه ای در تاریخ تلویزیون در ایران است. که تبعاتی بسیار بیشتر از آن مواردی که به نظر مقامات سیاسی جنبه نگران کننده آن است خواهد داشت.شاید با کمی اغراق بتوان تاثیر این اتفاق را با افتتاح الجزیره در جهان عرب مقایسه کرد. جهان فارسی از معدود بازارهای غیر رقابتی مخاطب تلویزیونی بود که مسوولین رسانه ای و سیاسی کشور را دلخوش به دولتی بودن خدشه ناپذیر فرکانس ها به ورطه نظریات رفتارگرایانه ای که مخاطب را به مثابه خمیر به حساب می آوردند کشانده بود.باید با وزیر اطلاعات هم صدا بود که اگر بی بی سی کانال آشیانه ایرانی ها شود برای امنیت کشور خطرناک است. مبرا کردن کارشناسان مسایل رسانه ای ایران از عقب ماندگی تاریخی نظام پخش تلویزیونی کشور معقول به نظر نمی رسد. همچنان که باید نقش بزرگی به اقتصاددانان کشور در تغییر درک از اصل چهل و چهار داد .در این مورد هم تداوم توهم انحصار و بی چارگی مخاطب برای مسوولین تنها در سکوت یا زمزمه نارسای استادان ارتباطات ممکن شده است.