در غیاب مخاطب

4495 اثر در بخش سیما 731 اثر در صدا 650 اثر خبری و 205 تحقیق با شعار اتحاد ملی انسجام اسلامی و شبکه استانی در پانزدهمین جشنواره تولیدات شبکه های استانی صدا و سیما در محمود آباد مازندران از 21 تا 24 خرداد باهم رقابت خواهند کرد. که این آثار از طرف 28 شبکه تلویزیونی 30 شبکه رادیویی 7 رادیوی شهری 5 سیما و 3 صدای محلی به دبیرخانه جشنواره ارسال شده است. به نظرم جشن به هر بهانه ای چیز خوبیه ومخصوصا شش هزار بهانه هم براش داشته باشی . ولی بعد از پانزده دوره برگزاری جشنواره در دل یک بوروکراسی هیچ برایند سلیقه و هدف و بازده مشخص و مداومی را نمی توان برای این اتفاق پرهزینه قایل شد. چیزی که می توان فهمید این است که جشنواره سوای مفرداتش نوعی تشویق مصلحت اندیشانه و مساوات گرایانه کارکنان سطوح مختلف مراکز از طرف مدیران مرکزی است. به طوری که تقریبا مرکزی دست خالی از آنجا برنمی گردد. نفس جدا کردن برنامه های ساخته شده در مراکز از جشنواره مشابهی که برای شبکه های سراسری ایجاد شده نشانگر شکلی بودن این اتفاق است. هرچند اهداف و مخاطب این شبکه ها باهم متفاوت است ولی ارزش هنری و رسانه ای محصول نهایی یک تحقیق یک گزارش یک تاک شو یا هرچیز دیگری ربطی به بستر تولید آن ندارد. در واقع این تقسم بندی شبکه ها و برنامه سازان به شبکه های درجه یک و درجه دو و مخاطبان درجه یک و درجه دو مسکنی برای حس نشدن شیوه تقسم بودجه برنامه سازی بین تهران و مراکز است.که مبتنی بر انگاره های مدیریتی نیم قرن پیش و پول نفتی است که از تهران جاری می شود.