مگه جردن چی داره

          
تنها استادمون بوردیو درس میده .شمالی که همه چیز داره غربی که دلش به فرهنگ خوشه و شرقی که پولداره و جنوبی که هیچ نداره و تمایل به تقسیم فضابر اساس این گروه بندی و اقتضائات خاص هر فضا و ارزش نمادین آن .هر رابطه ای از نظر بوردیو (به روایت استاد و فهم من) ماهیت مبادله ای دارد . و هرکس در این مبادله با سرمایه بیشتری وارد شود .قدرت بیشتری داشته و  رابطه را در جهت اهداف خود پیش خواهد برد. مفهوم سرمایه نزد بوردیو اعم از سرمایه اقتصادی اجتماعی فرهنگی و نمادین است . سرمایه نمادین کمیت پذیری دقیقی نداره و مثلا زندگی در محله ای خاص تدریس در دانشگاهی خاص خوردن غذایی خاص نوع آهنگ لباس نوع تفریح و... می تواند از نظر دیگران دارای سرمایه نمادین بالا یا پایینی باشه. آنچه برامون مهمه  بالا فهم شدن سرمایه کل مان در مبادلات و روابطمونه و به این دلیل ممکنه که ما میزان بسیار زیادی از سرمایه اقتصادی خود را برای زندگی در محله ای خاص یا تحصیل در مدرسه ای یا داشتن وسیله ای هزینه کنیم . در واقع ما میزان مشخص از سرمایه اقتصادی را با دامنه مبهمی از سرمایه نمادین مبادله می کنیم به این امید که دیگران ما را در دارای حد بالای آن دامنه فرض کنند.و در زندگی و رفتار خود بدون آنکه تمایزی واقعی شکل گرفته باشد متمایز از... جلوه  کنیم.  این در مورد کالا ها و محلات و مدها و  آهنگها و رمانها و همه چیزهای جدیدی که هنوز جامعه موفق به تعیین سرمایه نمادین دقیق آنها نشده می تواند صادق باشد.و توضیح دهنده دلیل موقتی و فرسایشی بودن مدهای اجتماعی از هر نوعشان است.(خوش به حال دوستی که میگه خونشون بهترین جای شهره.)