دنیای قشنگ۱۹۸۴

احتمالا ۱۹۸۴ را خوانده اید که برادر بزرگ تا اعماق ذهن مراقب برادران کوچکش است که کار و فکر بدی نکنند. بعد سالها تلاش نه در کشوری کمونیستی که در مهد لیبرالیسم کابوس اورول رنگ واقعیت گرفته. بی بی سی  می گوید که با هزینه پانصد هزار پوند بیست منطقه به دوربینهای سخنگو  تجهیز شده است .جان رید وزیر کشور می گوید این کار آزمایشی برای کنترل استفاده نامناسب اقلیتی از شهروندان از آزادیهای مدنی ضروری است. دوربینهای هوشمند نصب شده با مشاهده رفتارهای مشخص تعریف شده از سوی شهروندان پیام و تذکری را با صدای بلند پخش می کنند. اگر شما در منطقه داگنهام لندن یک تکه کاغذ جلوی دوربین زمین بیندازید دوربین با صدای بلند یاداوری خواهد کرد که حتما کسی مجبور است این کاغذ را جمع کند و بریتانیا برای این کار سالانه میلیونها پوند هزینه می کند. در انگلستان چهار میلیون و دویست هزار دوربین در فضاهای عمومی کار پایش شهروندان را آنجام میدهند که اخیرا یک کمیسیون اطلاعاتی در باره تبدیل انگلستان به جامعه ای نظارتی هشدار داده بود. ( که خیلی هم موثر بوده ) تو مقدمه یکی از کتابهای پستمن تقریبا دلداریمان می دهد که آنچه در حال تحقق است دنیای قشنگ نو هاکسلی است فکرتان را مشغول ذهن اورول نکنید. آنقدر خوشبخت بوده ایم که هر دو  کابوس باهم برایمان تعبیر شده اند.