به نام مقام متعال
شکاف بین آموزش روزنامهنگاری و کارحرفهای، چگونه قابل ارزیابی است؟
چه مجموعه عواملی باعث این شکاف است و حوزه آموزش را آسیب پذیر کرده است و چه عواملی به این گسست، دامن میزنند؟
آیا صرفاْ ضعف در حوزههای آکادمیک است که همه چیز کلیشهای و بستهبندی شده ارائه میشود و تولید دانش در بستر تخصصی شدن پیش نمیرود یا نوع نگاه و برخورد اجرایی در بخش مدیریتی رسانهها به گونهای است که اساساْ عوامل علمی - تجربی در آن جایگاهی ندارند و از این رو فرایندی که در این عرصه طی میشود بدون نمودهای خلاقانه و استفاده از دستاوردهای آکادمیک و حرفهای تجلی پیدا میکند؟
و درنهایت، چه راهکارهایی می تواند در کاهش این شکاف و تقویت عرصه روزنامه نگاری به طور جدی تاثیرگذار باشد؟
سلام
teatime اگر چه کوتاه زمانیست ولی میتواند باحضور شما پربار باشد!
teatime تنها وقت نوشیدن یک چای نیست که درنگی است برای گفتن و شنیدن
teatime یعنی: خاطرات یک دوست... قصه های یک همسفر...
غصه های یک همکار... تجربیات یک پیشکسوت...
و شاید درد دلهای یک دریانورد...
teatime قطره ای مجازی از اقیانوس بیکران اینترنت و مجال گفتگوی دریانوردا نیست که نه تنها دل که هستی خود را به دریا زده اند!!
وبلاگ جالبی داری.
به من سر بزن و چنانچه باتبادل لینک موافقی خبرم کن.
منو با عنوان: "نوشیدن یه چای داغ!" لینک کن و بگو دوست داری با چه عنوانی لینک بشی؟