جنگ های ارتباطی

اینکه تو این روزای بد که سور بی ربطی و امتناع ارتباطه  بخوای از ارتباط بنویسی محتاج حجم حجیمی از بی حس کننده ها و روان گردانهای مادی و معنویه که از قدیم الایام تو این مرز و بوم به وفور پیدا میشه. ولی تحولات و درگیری هایی که به تبع تحولات حوزه سیاسی و عمومی  تو حوزه ارتباطات صورت گرفته اونقدر مهم و تاثیرگذار بوده که تقریبا جبهه مهمی از درگیری – اگه مهمترین جبهه نباشه- برخوردها تو حوزه ارتباطاته. دولت برای کنترل فضا از تقریبا تمام قدرت خود برای قطع کانالهای ارتباطی اونایی که مخل تصمیات متخذه می دونه استفاده می کنه و طرف مقابل هم به کمک سواد ارتباطی بالای خود در پی ایجاد کانال های جایگزین ارتباطی برای انسجام بخشی به نیرو های در میدان خود و حملات جبرانی است. استفاده خلاقانه از توییتر چنان برای بقیه جالب بوده که این سایت تعمیرات فنی خودشو به وقتی دیگر محول کرد تا از دسترس ایرانیان به عنوان ابزار اطلاع رسانی خارج نشه. حملات اینترنتی به سایتهای خبری اصولگرایان و سعی در هک کردن آنها به پاسخ فیلتر شدن منابع خبری اصلاح طلبان و جنگی که بین سیگنال و پارازیت تو ماهواره در حال انجامه همه مواضع درگیری در جبهه جنگ ارتباطیند. علیرغم کنترل وقدرت بی حد وحصر دولت در ایران بر مبادی ارتباطی  تسلط کامل بر فضای ارتباط امروز وظیفه دشوارتری است. فضای وب با ماهیت غیرمتمرکز خود دولت را در رسیدن به هدفش با سختی مواجه می کند.(مرکز مبارزه با جرایم سازمان یافته سایبری سپاه از وبلاگ نویسها خواسته خودشون مطالب مضر و از وبلاگاشون وردارن) دولت با حذف اس ام اس از میدان همه را متوجه قابلیت سازمان بخشی وماهیت اجتماعی  این کانال کرد.ولی کانالهای آلترناتیو خیلی زود تونستن جای خالی مسیجو نه به اون خوبی پر کنن.به نظر میرسه بعد تموم شدن این قضایا روزای خوبی برای حوزه ارتباطی در پیش نباشه دولت با توان و تعهد بیشتری به کنترل فضا های ارتباطی می پردازه و این حوزه بیشتر از پیش ماهیت فنی و انسانی خودشو به نفع جنبه امنیتی و حاکمتیش از دست خواهد داد.و خوابهایی مثل اینترنت ملی و هاستینگ ملی و هزاران ملی دیگه بستری برای تعبیر پیدا خواهند کرد