آقای رئیس جمهور لطفا به لنز نگاه کنید

آقای احمدی نژاد به فاصله کمی از کنفرانس خبری خود اعلام کردند که در مورد مسایل اقتصادی و گرانی های اخیر با مردم سخن خواهند گفت . رئیس جمهور باید در مورد دلایل وضعیت ناخوشایند پیش آمده به مردم توضیح می داد و لزوم ادامه صبر و تحمل آنها برای به مفصود رسیدن تلاشهای گسترده و  اساسی در حال انجام را طلب می کرد.آنچه رئیس جمهور  باید انجام می داد برقراری ارتباطی اقناعی در جهت تغییر نگرش مردم بود. آنچه مشاوران رسانه ای رئیس جمهور ازآن غفلت کردند اهمیت خطاب مستقیم به مردم و نگاه چشم در چشم به مخاطب( که حاکی از اعتماد به نفس و صداقت است) و تاثیر نگاه و گفتار مستقیم بود که باید در زمانی کوتاه تر و سطحی کلی تر انجام می پذیرفت.آقای حیدری درست بین مردم و رئیس جمهور نشست و نگذاشت که رئیس جمهور با جمهورش صحبت کند.هر چند مصاحبه نوعی نرم کردن قالبی گفتار بود ولی در این موردبخصوص با توجه به اهمیت موضوع برای رئیس جمهور و در آستانه سفر معنوی و حسی حج رئیس جمهور لزومی برای این تمهید شکلی احساس نمی شد.  اهمیت خطاب مستقیم به دوربین به اندازه ای است که شبکه های معتبر اجازه این کار  را جز برای تالنتهای خود به کس دیگری نمی دهند. و روش پذیرفته شده رهبران در گفتگوهای اقناعی با مردم است.

سندرم حاد توهم وبلاگ نویسی(SAWS)

SAWS یا سندرم حاد توهم وبلاگ نویسی، نوعی بیماری است که در بین وبلاگ نویسان شیوع می یابد و باعث بروز اختلالاتی در افکار و اعمال مبتلایان می شود. وبلاگ نویس مبتلا به این سندرم، دچار خودبزرگ بینی شدیدی شده و حالاتی خدای گونه از خود بروز می دهد. "احساس مالکیت" در بیمار به شدت تقویت شده بطوریکه علاوه بر بروز واکنش های بسیار شدید در خصوص وبلاگ خود، نسبت به فضای وبلاگستان نیز دچار نوعی حس پدرخواندگی می شود. بیمار مبتلا به ساوز، احساس می کند که جزئیات افکار و حتی روابط شخصی وی، برای مخاطبان وبلاگش اهمیت حیاتی دارد و در نتیجه علی رغم احساسات خدای گونگی اش، تلاش طاقت فرسایی را برای  رفع این نقیصه بکار برده و ضمنا از این طریق به ارائه نوعی الگوی کامل و دقیق از خود به دیگران اهتمام می ورزد ادامه

بازنمایی: به بهانه شهریار و ترکان پارسی گویش

تو کلاس مطالعات انتقادی وقتی دکتر میرفخرایی تفاوت مطالعات انتقادی و اداری رو از نظر هال توضیح می داد تو هیچ قسمتی به اندازه توضیح تفاوت بازتاب و بازنمایی  از تدریس تو دانشگاه آزاد خسته نشد. و آخر سر هم  وقتی دکتر از اجرای بازنمایی اش دست کشید. هفته  بعد معلوم شد  تو جدول جای رفلکتیو و ریبریزنتیشن رو اشتباه نوشته ایم.  
 بازنمایی به مثابه نماینده بودن چیزی به جای چیز دیگر است و می تواند در کلام و نوشتار به همان شیوه تصاویر متحرک اتفاق بیفتد. این اصطلاح به همان اندازه که به فرایندهای بازنمایی اشاره می کند به محصولات آن نیز اشاره دارد و معطوف به ساختیابی وجوه واقعیت در یک رسانه است که از موارد ملموسی چون مردم اماکن  حوادث و تا هویتهای فرهنگی و طبقه و قوم و سایر مفاهیم انتزاعی را دربر می گیرد. بازنمایی نه تنها به چگونگی بازنمایش هویتها و ساخت یابی آنها در درون یک زمینه اجتماعی مشخص مربوط می شود بلکه به فرایند جذب این محصولات به وسیله مخاطبین با هویتهای متفاوت نیز علاقه مند است.  بازنمایی به مثابه فرایند از نظر نشانه شناسی مثلثی است که رئوس آن با همدیگر در تعاملند و این رئوس شامل1-مرجع(چه بخشهایی از واقعیت نمایش داده شوند)2- تولید(این بخشها چه نقشی درکل متن به عهده بگیرند)3- ِیذیرش(این  عوامل چه تاثری بر تفسیر مخاطب دارند) است. از نظر نشانه شناختی 1- واقعیت همیشه مورد بازنمایی قرار می گیرد. 2- بازنمایی دربردارنده ساختی از واقعیت است. 3- تمام متون با هردرجه از وضوح شفافیت و واقع گرایی ساختاری بازنمایانه دارند.4- بازنمایی احتیاج به تفسیر دار د. 5- بازنمایی هایی که به صورت مداوم مورد استفاده قرار می گیرند طبیعی و واقعی به نظر می رسند.6- بازنمایی به صورتی اجتناب نایذیری انتخابی است. 7- ساختار گرایان و فراساختارگرایان هردو اعتقاد به ساخته شدن واقعیت مطابق ملاحظات سیستم بازنمایی که به صورتی انگیزه مند و  تاریخی هدفمند است دارند .
سئوالات اساسی که در زمینه هر بازنمایی باید یرسیده شود 1- چه چیزی بازنمایی می شود؟.2- چگونه بازنمایی می شود؟ 3- چگونه محصول بازنمایی واقعی عمومیت یافته و طبیعی نمایانده شده است. 4- چه چیزی در ییشزمینه و یسزمینه متن بازنماییی حذف شده است؟ 5- چه کسی بازنمایی را انجام می دهد و چه کسی به نتیجه این بازنمایی علاقه مند است؟ 6- چه کسی مخاطب این بازنمایی است؟7- معنی این  بازنمایی برای افراد و گروههای مختلف چیست؟8- مردم در چه زمینه و چهار چوبی و ساختار متن را مورد تفسیر قرار می دهند؟ 9- چرا این بازنمایی بخصوص انتخاب شده و  چه بازنمایی های آلترناتیوی ممکن بود و تفاوتشان در چه بود؟ 10 - چرا مفهوم مورد بازنمایی مفههومی یروبلماتیک است؟ 
به عنوان مثال می توان تصویر انگلیسی ها در فیلم روز استقلال را مطرح کرد که در آن بریتانیایی ها به صورت آدمهایی احمق نمایاند شده اند. با نگاهی ساختارگرایانه می توان گفت 1- مردمان بریتانیایی مشابه با این تصویر در واقعیت یا متون دیگر رسانه ای وجود دارند. که تهیه کنندگان به آن ارجاع می دهند.  2- تهیه کننددگان به دلایلی یک عقیده اصلی ( بریتانیایی ها احمقهای گستاخی هستند ) را فرض گرفته اند. 3- شما  یه عنوان مخاطب می توانید این عقیده را باور کنید یا رد کنید4- این نتیجه گیری شما می تواند ناشی از ملیت شما یا  زمینه اجتماعی ای که فیلم را در آن می بینید باشد.
مطابق تعریف تمام متون رسانه ای بازنمایی واقعیتند آنها ویرایشهای هدفمندی از واقعیت مطابق اهداف تولید کننده خود هستند و در درون خود متضمن ابعادی از تفسیرند. نکته اساسی در بررسی بازنمایی ها به مسیری مربوط می شود که از طریق آن تصویر بازنمایی شده در درون یک متن طبیعی به نظر می رسد. سیستم بازنمایی با اتصال به چهارچوبهای ایدئولوژیکی که موقعیت سیستم  بازنمایی و موضوعات آن را تعیین می کند معنی دار و مشروع می شود.   بازنمایی موضوعی بسیار سیاسی است که از طریق تغییر و شکل دادن نگرش مردم بر نظرات و رفتار آنها تاثیر می گذارد. به طوری که آن را به صورت عمل جایگزینی و ساخت دهی حقایق به منظور تاثیر بر اعمال مخاطبان هم تعریف می کنند.  تاثیر بازنمایی بر دنیای واقعی و واقعیتهای اجتماعی به بازنمایی کارکردی ایدئولوژیک می دهد. و پرسش از کارکرد ایدئولوژیک بازنمایی ها در هر متنی مهمترینی مسئله ایست که باید برای درک آن بازنمایی مورد بررسی قرار گیرد. بازنمایی یکی از مهمترین ابزارهای استیلای ایدئولوژی حاکم بر گروههای دیگر است. که به تداوم استیلا کمک می کند. تلاش برای تغییر در هر سیستم بازنمایی باید معطوف به چالش با نیروهای هژمونیک یشتیبان بازنمایی باشد.  در چهار چوب سیاستهای چند فرهنگ گرایی پیشنهاد شده که بازنمایی به صورت خود بازنمایی   که معنی ساده شده آن دیدن افراد و گروهها با چشمان خودشان است انجام شود که در آن تصویر گروهها از درون فرهنگ خود آنها و با ساختاربازنمایی درون فرهنگیشان انجام پذیرد.
متن اصلی این پست ترجمه  Media Representation از کتاب نشانه شناسی دانیل چندلر با تلفق چند منبع اولی که گوگل تو سرچ همین عنوان معرفی می کنه است .

اندکی تامل ....

سلام

همکلاسی نه چندان مهربان من شما حق توهین به موضوع پایان نامه مرا به هیچ وجه ندارید و من میخواستم از شما بپرسم اصلا شما اسم استاد راهنمای مرا میدونید که این طور از جانب ایشان نقل قول کرده ای ؟وباز هم توجه بیشتری کنید شما که از علمای ارتباطات هستید باید این نکته ظریف را بدانید که جهل نسبت به یک موضوع دلیل بر مسخره بودن آن نیست .

من توصیه می کنم به شما که هنگام دفاع پایان نامه من حتما حضور داشته باشید و ببینید موضوع من مسخره است یا ....