کتابهای اخیر دکتر مهدی زاده که تحقیق هایی کم حجم در حوزه های نظری ارتباطات هستند گام هایی موثر در جهت بومی کردن نظریه های ارتباطی محسوب می شوند که کتاب اخیر در یکی از حساسترین موضوعات ارتباطی و معیادگاه قدرت رسانه و واقعیت نوشته شده است.
دکتر مهدی زاده در این مورد گفته اند: رسانه‌ها بر شناخت و درک عموم از جهان تأثیر می‌گذارند، به این معنا که آگاهی و ذهنیت مردم نسبت به جهان بستگی به محتوایی دارد که از رسانه‌ها دریافت می‌کنند؛ زیرا رسانه‌ها واسطه و میانجیِ بینِ آگاهی‌های فردی و ساختارهای گسترده‌تر اجتماعی و سازنده معنا هستند. رسانه‌ها همچون آینه برای انعکاس واقعیت عمل نمی‌کنند، بلکه بر ساختِ اجتماعی واقعیت تأثیر می‌گذارند. بر این اساس، بازنمایی، ساختِ رسانه‌ایِ واقعیت است. بازنمایی نه انعکاس و بازتاب معنای پدیده‌ها در جهان خارج، که تولید و ساخت معنا براساس چارچوب‌های مفهومی و گفتمانی است. لذا، بازنمایی رسانه‌ای معناسازیِ خنثی و بی‌طرف نیست، چراکه هرگونه بازنمایی ریشه در گفتمان و ایدئولوژی‌ای دارد که از آن منظر بازنمایی صورت به عبارتی، واقعیت براساس بازنمایی‌های رسانه‌ای شکل می‌گیرد و ساخته می‌شود. هیچ امر فرازبانی، فراگفتمانی و فراتاریخی وجود ندارد که به نحو عینی و شفاف انعکاس یابد؛ بلکه هرگونه فهم و شناختی از واقعیت، امری است که در زبان و گفتمان ساخته می‌شود. معنا نه اکتشافی طبیعی، که برساخته‌ای اجتماعی است. معانی و بازنماییِ رسانه‌ای اگرچه برساخته‌ای اجتماعی و فرهنگی است، اما ایدئولوژی و گفتمان سعی می‌کند آن معانی و بازنمایی را امری ”طبیعی“ و فراگفتمانی و فرازبانی جلوه دهد. به عبارتی، یکی از استراتژی‌هایی که در ایدئولوژی و گفتمان به‌کار گرفته می‌شود تا در قالب عقل سلیم درآید، ”طبیعی‌سازی“ است.
کتاب حاضر پس از طرح مباحث نظری در خصوص بازنمایی و نسبت زبان، گفتمان و
ایدئولوژی با بازنمایی و نهایتاً بازنمایی رسانه‌ای در فصل اول، به سه
حیطة بازنمایی یعنی بازنمایی ”مذهب“، بازنمایی ”جنسیت“ و بازنمایی ”نژاد“
در سه فصل بعدی می‌پردازد. فرض بنیادین کتاب این است که بازنمایی‌ها و
معناسازی‌های رسانه‌ای، امری ذاتی و طبیعی نیست، بلکه برساخته‌ای اجتماعی،
فرهنگی، زبانی و گفتمانی است. بازنمایی، مبتنی بر گفتمانی است که مولّد
نوع خاصی از دانش و معرفت است و بر آن اساس، مبادرت به تولید معنا می‌کند.
چنان‌که گفتمان استعماری غرب، شرقی‌ها و مسلمانان را، گفتمان پدرسالاری،
زنان را و گفتمان نژادپرستی، سیاه‌پوستان را به نحو خاصی بازنمایی می‌کند.
علائم و نشانه‌های زبانی و رسانه‌ای که بازنمایی به‌واسطة آنها صورت
می‌گیرد معصوم و بی‌طرف نیستند بلکه بر گفتمان و مناسبات و روابط قدرت
دلالت می‌کنند. رویه‌های دلالت، همان رویه‌های قدرت است.
کیهان افزود این کتاب از 4 فصل؛ نتیجه، واژگان و اصطلاحات فارسی – انگلیسی و منابع به شرح زیر تشکیل شده است:
1. بازنمایی
زبان و بازنمایی
گفتمان و بازنمایی
ایدئولوژی و بازنمایی
ایدئولوژی، زبان و قدرت
بازنمایی رسانه‌ای: رسانه، گفتمان و قدرت
۲ گفتمانِ استعماریِ غرب: سیاست بازنماییِ شرق
صورت‌بندی گفتمانیِ ـ تاریخیِ شرق‌شناسی
بازنماییِ اسلام و مسلمانان در رسانه‌ها
3-گفتمان پدرسالاری: بازنمایی جنسیت
جنسیت و بازنمایی
بازنماییِ زنان در رسانه‌ها
بازنماییِ زنان در تبلیغات تجاری
هرزه‌نگاری و بازنماییِ تنِ زنان
4-گفتمان نژادپرستی: بازنماییِ نژاد
نژاد و بازنمایی
بازنماییِ سیاه‌پوستان در رسانه‌ها
ابهامات موجود در بازنماییِ نژاد
منبع : مرکز تحقیقات رسانه ها
سلام
بالاخره بعد از مدتها تونستم رو وب نظرم بذارم.
دوشنبه ۱۴ مرداد ساعت هشت و نیم صبح دفاع دارم . تونستید بیاین
سلام
خوب بود لینک نقد آن را نیز در متن قرار می دادید
با ارادت