چند وقتی است که مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه که اگر نگویم تنهاترین اما لااقل یکی از تنهاترین ؟!! مراکز موجود در کشور برای دسترسی علاقمندان به منابع حوزه ارتباطات و رسانه است ، شرط عضویت و استفاده از کتابخانه خود برای دانشجویان را ارائه معرفی نامه از دانشگاه محل تحصیل با درج این عنوان که « دانشگاه متعهد است پس از اتمام تحصیلات دانشجو ، مراتب را به مرکز اعلام نموده و دانشجو را موظف به تسویه حساب با مرکز نماید » ، قرار داده است .
از طرفی دانشگاه ها نیز اینچنین شرطی را برای ارائه معرفی نامه ، قبول نمی نمایند . حالا شما پیدا کنید پرتغال فروش را ؟؟
چنین ناهماهنگی ها و تناقضاتی در بسیاری حوزه ها و زمینه ها دیده می شود ، اما واقعاً در عصری که عصر اطلاعات نامیده می شود٬ زیبنده نیست ما درگیر مسائلی اینچنینی باشیم و انرژی هایمان بجای آنکه صرف متن و اصل شود ، در حاشیه و فرع خرج گردد.