ساختار انبساط های علمی در ایران

دانشکده صدا و سیما ترم آینده در دو رشته جدید دانشجو می گیره که به چند رشته اختصاصی دیگه این دانشکده اضافه میشن. رشته فلسفه رسانه و دین و رسانه که در کنار ژورنالیسم تلویزیونی و رادیویی و نویسندگی و تهیه کنندگی برای رادیو و تلویزیون و یکی دو رشته دیگه رشته های اختصاصی تنها دانشکده واقعا ارتباطاتی ایرانند.رشد  حوزه دانش ارتباطات در سالهای اخیر در ایران ناشی از الزامات و نیازهای فزاینده در جامعه و بازار کار و افزایش اهمیت و تنوع گرایشات ارتباطات در محیطهای آکادمیک در جهانه که با تاخیری چند ساله در بافت نظام آموزشی ما خودشو نشون میده .عقب ماندگی ارتباطات ایران از جریان جهانی آن به حدی است که تنها می توان به جبران مهمترین ضعف هاو نیازها موجود امیدوار بود. نگاهی به مجموع کتابهای منتشره حوزه ارتباطات و حتی مقالات فصلنامه های تخصصی نشون میده که جامعه ارتباطی در ایران خیلی درگیر تولید علم و گسترش ارتباطات در دو حوزه فوق نبوده اند و عملا علمی برای ارائه به دانشجو در این زمینه وجود نحواهد داشت. یک نگاه به فهرست منابع معرفی شده برای آزمون ورودی این رشته ها که از شرح منظومه تا جامعه شناسی گیدنز رو در خود داره بی راه نبودن این احتمال رو نشون میده. تجربه من از تحصیل در یک رشته اولین در دوره لیسانس این بود که ما تنها مجبور به مرور حاشیه های بی اهمیت و دیده نشده و پاورقی های دروس رشته مشابه خودمون بودیم.تا به مرور زمان اساتید و گروه توان و صلاحیت تدریس و تشخیص و تجمیع مطالب مرتبط رو پیدا کنند- که نکردند-. ما جزئی از فرایند ایجاد علم جدید و بخشی از هزینه ای بودیم که باید برای توسعه رشته برای آیندگان پرداخته می شد. به نظر می رسه ایجاد این دو رشته بیش از آنکه معطوف به نیازهای بازار رسانه ای کشور باشه معطوف به گرایشات و سوابق تحصیلی رئیس محترم دانشکده باشد. در هر صورت دانشجویان آینده این رشته ها دو سال فرصت خواهند داشت که در راهرو های بی انتهای دانشکده دنبال منطق انبساط های علمی در ارتباطات ایران بگردند.